verslag Roparun 2003                                               (door Gerard Bambacht)            Foto's

Team De Bommelerwaard dik tevreden met 10^e plaats

Roparun is pure passie!

Het Roparun Team De Bommelerwaard nam vorige week voor de vierde maal deel aan de Roparun, de langste non-stop-estafetteloop ter wereld. Het team finishte in Parijs op een mooie 10^e plaats. Loper Gerard Bambacht maakte de volgende impressie van dit evenement.

”De Roparun blijft een belevenis. Dit prachtige loopfestijn werd dit jaar voor de twaalfde maal georganiseerd. Deelnemen aan de Roparun wordt nooit saai. Integendeel, het smaakt telkens naar meer. Op deze manier je loopsport bedrijven bewijst, dat ook een individuele sport een fantastische teamsport kan zijn. Onderweg zijn de lopers immers volledig afhankelijk van de ondersteuning van de overige teamleden. Bovendien wordt je inspanning dubbel en dwars beloond, wanneer je weet dat door jóuw inzet ernstig zieke medemensen kunnen worden geholpen!

tegenvaller

Al enkele maanden voor de start bleek dat twee lopers die vorig jaar prima presteerden dit jaar niet mee konden doen. Zowel Gerard Schut als Ad van Zanten moesten afzeggen. Zij werden vervangen door good-old Ad Mulders en debutant Antoon van Hooft. Ook de posities van de begeleiders werden ingevuld, zodat we al met al toch een sterk team op de been konden brengen. Maar enkele dagen voor het vertrek bleek, dat we nog drie teamleden zouden moeten missen. Loper Gerard van Mook en de fietsbegeleiders Sjan van Mook en Daan Markusse moesten wegens droevige familieomstandigheden achterblijven. Dat was een grote tegenvaller voor hen zelf, maar ook voor ons team. Op het laatste moment werd kaartlezer Ben Matthijs doorgeschoven naar het lopers-team en Geert Jan Smit en Martijn van Hooft werden bereid gevonden op het stalen ros te klimmen. De volgende 8 lopers gingen uiteindelijk op 28 mei in Rotterdam van start: Mark van Liempd, Rini van Houten, Gerard Bambacht, Ben Matthijs, Chris Reindertsen, Peter Duvekot, Ad Mulders en Antoon van Hooft.

kippenvel

Bij de start van de Promotieloop door Rotterdam bleek al, dat de temperatuur een bepalende rol zou gaan spelen bij deze Roparun. Het was behoorlijk bakken geblazen op de overvolle Coolsingel. Via de Erasmusbrug en De Kuip  passeerden we de Daniël Den Hoed Kliniek. Dit is altijd weer een mooi- en ontroerend moment. Hier zien we waarvoor wij allemaal ons beste beentje voor willen zetten: de kankerpatiënten. Er ontstond een warm applaus vanuit de passerende menigte richting het ziekenhuis; een moment om nooit te vergeten, om kippenvel van te krijgen!

top 10

Omdat we ons gekwalificeerd hadden bij de snelste teams, gingen wij om 14.00 uur van start in de eerste startgroep. Al snel liepen we in de door ons begeerde top-10. De gemiddelde snelheid lag aanvankelijk zelfs boven de 16 km/uur. Het eerste Checkpoint passeerden we op positie 8. Door het warme weer èn de positieveranderingen in het team leek dat misschien wat te hoog gegrepen, maar we gingen er voor! De passages in de Brabantse plaatsen Bergen op Zoom en Ossendrecht waren behoorlijk spectaculair door de grote publieke belangstelling en de geweldige sfeer aldaar.

anonimiteit

Vervolgens ging het richting Antwerpen, waar de passage van de St.Anna-tunnel altijd de nodige spanning met zich meebrengt. Maar, net als vorig jaar, werd dit knelpunt probleemloos gepasseerd. Daarna volgt de lange eenzame nacht over het meest saaie gedeelte van het parcours, de route van Antwerpen naar Saint Ghislain. Hier loop je volledig in de anonimiteit en moet je  voortdurend proberen je scherpte te behouden. Ook in de nacht koelde het niet echt af, wat voor ons als lopers best pittig was. De tweede dag begon met wat nevel boven de velden met daarboven een prachtige volle zon, die ons vertelde dat ons een warme- en loodzware tweede dag te wachten stond. Onze positie in de wedstrijd wijzigde maar zelden één of twee plaatsen. En dat gaf ons de hoop, dat we die felbegeerde top-10-klassering werkelijk konden waarmaken!

water, water en nog eens water

Vooral de middag van 29 mei was bijzonder heet. Het was best moeilijk, om nog vast voedsel naar binnen te werken. Maar toch vormde een hartige spaghettihap een welkome afwisseling op het menu van sportdrank, energierepen, geprakte bananen en energie-gel. En het water vloeide rijkelijk. Water, water en nog eens water, om te drinken èn om hoofd, polsen en benen regelmatig wat af te koelen tussen de loopbeurten door. Onder deze omstandigheden is de ondersteuning van masseurs en catering onontbeerlijk. Dankzij deze mensen kunnen wij blijven rennen. Wat dat betreft was de teamspirit binnen ons team bijzonder goed. En de nieuwelingen presteerden uitzonderlijk. En dat is geen koud kunstje als je zomaar voor de Roparun-leeuwen geworpen wordt.

de laatste loodjes

Bij de ploegwissel in Compiègne ruik je als het ware Parijs al. Op het laatste stuk kun je nog even alles uit de kast halen. Je weet immers, dat de finish in zicht is. Het leek er even op dat we als 8^e de finish zouden gaan passeren. Maar we waren even niet opgewassen tegen een sterk oprukkend Frans team en een ander team wat op een voor ons onbegrijpelijke manier vanuit een grote achterstand over ons en een aantal andere teams heendenderde. Maar ook dat moet je als sportman kunnen accepteren. Het doet immers niets af aan onze eigen prestatie. De laatste loodjes waren ook dit jaar weer behoorlijk zwaar. Maar met Parijs in zicht vergeet je even de pijn.

ontlading

De grote ontlading volgde ’s-avonds iets na elven toen we de finish in Parc la Courneuve passeerden. Moe maar zeer voldaan waren we met onze 10^e plaats. Vooral de prestatie van onze invallers mag groots genoemd worden. De champagne smaakte dan ook overheerlijk. Onze eindtijd was: 33 uur, 9 minuten en 3 seconden. De gemiddelde snelheid bedroeg 15,6 km/uur. De afstand tot de winnaar was ruim 3 uur en de afstand tot de rode lantaarndrager bijna 13 uur.

het goede doel

Wij kunnen als team, ondanks de tegenslag, een fantastisch gevoel overhouden aan deze Roparun. Want niet alleen sportief gezien is het evenement voor ons geslaagd. Ook op financieel gebied is dit Roparun-seizoen geweldig goed verlopen. Wij kunnen dankzij alle donaties, sponsoring en verkochte loten zo’n € 28.000,= overmaken aan de Stichting Roparun. Wij zijn blij dat ook de kankerpatiënten op deze manier winnaar kunnen zijn van dit prachtige loopfestijn! Voor ons is de Roparun pure passie. En een echte Roparunner is een ambassadeur voor het goede doel. U kunt nog steeds geld overmaken op: Rabobank Maasdriel 15.34.93.178.  Volgend jaar lopen we van Parijs naar Rotterdam. Dat betekent wel behoorlijk wat aanpassingen in onze organisatie. Maar we verwachten dan nog meer publiciteit èn veel bekend publiek bij de finish in Rotterdam. Wat ons betreft is de voorbereiding voor onze 5^e Roparun inmiddels al begonnen !”

Foto's